Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

Απο που να αρχίσω??


Από που να αρχίσω??
 Θέλω τόσα  πολλά να σας πω...... Έλειψα πολύ καιρό και από το σπίτι μου και από τα δικά σας  "σπίτια", δεν ήταν εύκολο για μένα αυτό τον καιρό να διαβάσω τις αναρτήσεις σας, πόσο μάλλον να γράψω εγώ.
Που και που βέβαια πεταχτά σας διάβαζα και καμιά φορά αργά το βράδυ ή πολύ πρωί  σας καλημέριζα.
Τώρα είμαι πίσω στην έδρα μου και περιμένω όταν θα με ξαναχρειαστούν τα παιδιά μου να πάω πάλι για να δώσω ένα χέρι βοήθειας. Τα δίδυμα είναι ότι το καλύτερο  έχει συμβεί στις ζωές μας, η χαρά και η ευτυχία που μας χάρισαν και μας χαρίζουν είναι απέραντη.  (χίλια καλά σε αυτόν που ανακάλυψε το Skype).

 Ας ξεκινήσω με  τις  ευχές  μου για  Καλή Χρονιά,
εύχομαι να υπάρχει  υγεία, αγάπη, ειρήνη για όλους.
εύχομαι να μας δίνει ο Θεός υπομονή να αντέξουμε τα δύσκολα του χειμώνα,
εύχομαι να υπάρχουν δουλειές για όλους,
εύχομαι να μην μειωθούν άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις μας,
εύχομαι βέβαια και πολλές κακίες για αυτούς που μας κυβερνούν, αλλά αυτά δεν μπορώ να τα γράψω εδώ. Έγινα σαφής???????

Γύρισα που λέτε πριν μια εβδομάδα και βρήκαμε ένα σπίτι παγωτό. Περάσαμε δυο μέρες με μπουφάν, διπλές κάλτσες, σκούφους κλπ μέσα στο σπίτι. Αφού το ζεστάναμε, μια χαρά ατμόσφαιρα, χαλάει ο άτιμος ο καυστήρας. Ευτυχώς διορθώθηκε σχετικά εύκολα και τώρα πάλι είμαστε καλύτερα από ζέστη.΄Καλύτερα λέγοντας εννοώ ότι δεν φοράμε μπουφάν στο σπίτι, αλλά οι κάλτσες, τα πουλόβερ, οι ζακέτες βρήκαν το νόημα της ύπαρξης τους και είναι πολύ χαρούμενα γιατί χρησιμοποιήθηκαν επιτέλους.

Χτες που λέτε η αγαπημένη μου Γιωργίτσα,   (προφανώς θα αδυνατίσει)  απευθύνθηκε σε μένα και θυμήθηκε κάτι που εγώ προσπαθούσα να ξεχάσωωωωωωωωω!!!!!
Ναι χθες είχα τα γενέθλιά μου, εκείνη το θυμήθηκε και ιδού το έγκλημα.

τι ιδού!!!!!!!!! Δεν μπορώ να ανεβάσω φωτογραφία!!!! γιατί??????
βοήθεια!!!!!
Λυπάμαι αλλά χάσατε υπερτούρτα, δεν μπορώ να σας δείξω φωτογραφίες, δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει, θα το ψάξω με κανέναν πιο μαγκιόρος στη τεχνολογία.
τι λέγαμε??  για την τούρτα έγκλημα ........
Και τι έγκλημα? Σοκολατένιο, αλλά πολύ σοκολάτα έτρεχε από την καρδιά του γλυκού που μας ξετρέλανε και που μας πάχυνε και λίγο εκεί που προσπαθούσαμε να χάσουμε τα κιλά των γιορτών.
Η Γιωργίτσα έφτιαξε με τα χρυσά της τα χεράκια και με βοηθό τον μικρό Νικήτα, μια σοκολατένια απόλαυση, μου την έφερε μαζί με ένα κεράκι να μου ευχηθεί γιατί γερνάω κατά ένα χρόνο.
Ευχαριστώ  το διαδίκτυο που  έφερε τη χαρισματική Γιωργία στη ζωή μου. Έγινε φίλη και κόρη αγαπημένη με την πρώτη ματιά.

Είδατε τσιμουδιά για την ταμπακιέρα, χρόνια, ηλικία κλπ. Είμαι χαρούμενη που μπορώ ακόμα και τώρα που μεγάλωσα , ναι έγινα σαν την Πελοπόννησο, να συνεννοηθώ, να καταλάβω και να κάνω παρέα με νέους ανθρώπους.
Θα επανέλθω σύντομα, καλό απόγευμα προς το παρόν σας φιλώ πολύ όλους.

Οποιος θέλει να δεί την τούρτα ας πατήσει εδω στο μπλογκ της Georginas