Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

καλό μήνα

ευχομαι σε ολους

    καλή Πρωτομαγιά

        και καλο μήνα            
        


                                 
        εγώ θα πιάσω τον Μάη
               εδώ


             
       



Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Η δανεική Παναγία

Στο πατρικό μου δεν είμαστε θρησκόληπτη οικογένεια, είμαστε όμως θεοσεβούμενοι. Με τις νηστείες μας, με τα ευχέλαιά μας, με τα κόλυβα μας για τους πεθαμένους, με όλα τελοσπάντων που χαρακτήριζαν μιά Αθηναική μικροαστική οικογένεια. Ειχαμε και σαν νησιώτες απο καταγωγή  την Παναγία της Τήνου, να παρακαλάμε για μιά ανάγκη. Το τάμα στην Τήνο ήταν ευκαιρία για ολοήμερη εκδρομή, και γινόταν τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο. Εχω πάει αμέτρητες φορές στη Τήνο και μόνο πριν λίγα χρόνια έμεινα μερικές μέρες να δω και το υπόλοιπο νησί, που είναι πανέμορφο.
Ολη η οικογένεια λοιπόν είμαστε με την Παναγία της Τήνου εκτός απο την γιαγιά μου εκ πατρός, που λόγω καταγωγής είχε τον δικό της Αγιο να παρακαλάει και να μνημονεύει σε κάθε περίσταση.
Ο Αγιος της γιαγιά μου δεν είχε όνομα, ήταν Ο Αγιος. Στον Αγιο προσευχόταν, στον Αγιο έταζε, μα τον Αγιο ορκιζότανε. Ο Αγιος Διονύσιος της Ζακύνθου, ήταν ο προστάτης της. Γιαυτήν δεν υπήρχε κανείς άλλος. Ολοι οι αγιοι και η Παναγία μαζύ απο την μιά και ο Αγιος απο την άλλη.
Ωρε πρόλογος......
για να σας πω ότι αποφάσισα να επισκεφτώ μια άλλη Παναγία, (της Τήνου μου πέφτει μακριά) έτσι σήμερα έφτασα μέχρι τις πλαγιές του  Βερμίου, στην Παναγία Σουμελά την  Παναγία των Ποντίων. Εγώ πριν έρθω στη Θεσσαλονίκη να γνωρίσω και να κάνω παρέα με Πόντιους, δεν την ήξερα. Εδω την έμαθα και πάντα έλεγα να πάω μιά εκδρομή μέχρι εκεί, αλλά δεν έτυχε τόσα χρόνια. Ομως το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
Εγώ ο αγωγιάτης και το αγώι το πρόβλημα που με απασχολεί σοβαρά αυτόν τον καιρό.
Η ανάγκη λοιπον να προσευχηθώ στην Παναγία και να ζητήσω την βοήθειά της με έκανε σήμερα να ξεκινήσω για κεί πάνω. Η διαδρομή μέχρι τη Βεροια, γνωστή και ωραία αλλά απο την Βέροια μεχρι τη Καστανιά η διαδρομή με ενθουσίασε, πολύ πράσινο, όμορφες εικόνες, σε κάθε στροφή του δρόμου. Το μοναστήρι, σκαρφαλωμένο στη πλαγιά του βουνού,  με θέα μοναδική που σου κόβει την ανάσα.
Μετά το προσκύνημα, και το άναμα των σχετικών κεριών, περπάτησα γύρω απο το μοναστήρι και μόνο τότε μέσα στη φύση και μπροστά στο μεγαλείο του βουνού που έβλεπα μπροστά μου, προσευχήθηκα.
Σήμερα λοιπόν πήγα σε μια άγνωστη Παναγία για προσευχή, την γνώρισα, με γνώρισε  και την έκανα δικιά μου, να προσεύχομαι και να τάζω.




Για όσους λοιπόν δεν ξέρουν ας πούμε μερικά πράγματα για την Παναγία Σουμελά.
Η εικόνα της Παναγίας, μετά από ενέργειες του Ελευθέριου Βενιζέλου το 1930, μεταφέρθηκε από τον Πόντο στην Ελλάδα και αρχικά (για 20 χρόνια) φιλοξενήθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας. Επιθυμία των Ποντίων ήταν να βρεθεί κάποιο μέρος βραχώδες και ήσυχο, παρόμοιο με αυτό στον Πόντο, ώστε να χτιστεί η "Νέα" Μονή που θα φιλοξενούσε την εικόνα, κάτι που έγινε τελικά το 1951 στην περιοχή της Καστανιάς στο Βέρμιο, κοντά στην Βέροια Ημαθίας.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

δύο σε ένα

Σήμερα δύο πολύ αγαπημένα μου κορίτσια,η Σπυριδούλα απο τα Χειροποίητα Κοσμήματα  και η Αναστασία  απο το Δελφινάκι μας, κορίτσια δημιουργικά, ευγενικά και χαρούμενα, μου έδωσαν απο ένα δωράκι. Τις ευχαριστώ και τις δύο πάρα πολύ και τώρα πρέπει να εκπληρώσω το ένα μέρος της υποχρέωσης που έχω, να γράψω επτά πράγματα για μένα.
1. Εχω περάσει προ πολλού τα πρώτα ήντα. Κορίτσια αν κρατάτε μυστικά να σας πω ακριβώς πόσο είμαι.
2. Ειμαι συνταξιούχος και πολύ το χαίρομαι.
3. Μου αρέσει πολύ η θάλασσα το καλοκαίρι αλλά και το χειμώνα, να ξέρετε αρχίζω τα μπάνια πάντα την Πρωτομαγιά και σταματώ τον Σεπτέμβρη.
4. Μου αρέσει το διάβασμα, τα τάξίδια, το bloging, η μαγειρική (με τη ζαχαροπλαστική δεν τα πάω καλά), μου αρέσει να έχω κόσμο σπίτι, χορεύω παραδοσιακά αλλά και Latin.
5. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια, μένω στην εξοχή κοντά στη θάλασσα με τον άντρα μου και τα σκυλιά μας.
6. Ανησυχώ για την πατρίδα μας, για τα νέα παιδιά  που σπουδάζουν, μορφώνονται και είναι άνεργα, ΄στεναχωριέμαι για τις απολύσεις που ακούω καθημερινά να συμβαίνουν σε γνωστούς και φίλους.
7. Θυμώνω με την αδικία, το ψέμα, την κουτοπονηριά, την αγένεια και με τους δήθεν

το βραβείο απο την Αναστασία
το βραβείο απο την Σπυριδούλα

                                          
είναι ίδια σαν δίδυμα παιδάκια, και τα αγαπώ και τα δύο πολύ, γιατί προέρχονται απο φίλες αγαπημένες.
εγώ με τη σειρά μου τα δωρίζω σε όλες  τις φίλες που γνώρισα απο εδώ και είναι πολλές και ξεχωριστές.

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

ελάτε να γελάσουμε

        
       Η πιο χαμένη από όλες τις ημέρες μας είναι εκείνη που δεν γελάσαμε καθόλου
                                                                                                         

         Το παλιό σας λαπτοπ μην το πετάξετε, μετατρέπεται σε μιά ωραία ψησταριά.


                                         για μουσικόφιλους κομπιουτεράδες

                
                                        Για όσους δεν πάνε διακοπές φέτος


                                     Οταν συναντάτε ουρές, θυμηθήτε αυτό.


          τι να κάνει ο άνθρωπος, αφού δεν υπάρχει ούτε χάρακας στα σχολεία.


                       να που πήγαν τα λεφτά, στα αεροπλάνα που αγόρασε ο Ακης.


                                     ετσι μας βλέπω να διασκεδάζουμε

που λεφτά για κομμωτήριο


λετε να γίνει το θαύμα και εμεις οι μικροί να φοβερίσουμε τους μεγάλους???????


και το βραβείο τεμπελιάς απονέμεται στον...................(συμπληρώστε  οτι όνομα προτιμάτε)




Τρίτη 17 Απριλίου 2012

όμορφη και παράξενη πατρίδα




Σήμερα ήταν ημέρα ξεκούρασης και χαλάρωσης, που για μένα σημαίνει μουσική , καφεδάκι, ησυχία στο σπίτι . Ακούγοντας το αγαπημένο μου "Όμορφη και παράξενη πατρίδα" στίχοι Ο.Ελύτη, με μουσική Δ.Λάγιου , σκέφτηκα πόσο επίκαιρο είναι αυτό το ποίημα, πόσο εύστοχος και ταυτόχρονα ειρωνικός ο μεγάλος Ελύτης.  Πάντα έτσι ήταν αυτή η πατρίδα,  Μένει στους πέντε δρόμους, αντριεύεται. Ομορφοι και παράξενοι Έλληνες  Κλαίνε, φιλούν το χώμα, ξενιτεύονται.


Ομορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσαν αυτή που μού λαχε δεν είδα,
Ρίχνει να πιάσει ψάρια, πιάνει φτερωτά,
Στήνει στη γή καράβι, κήπο στα νερά.
Κλαίει, φιλεί το χώμα, ξενιτεύεται,
Μένει στους πέντε δρόμους, αντριεύεται.
Κάνει να πάρει πέτρα, τηνε παρατά,
Κάνει να τη σκαλίσει, βγάνει θάματα.
Μπαίνει σ΄ένα βαρκάκι, πιάνει ωκεανούς,
Ξεσηκωμούς γυρεύει, θέλει τύραννους
Πέντε μεγάλους βγάνει πάνω τους βαρεί
να λείψουν απ΄τη μέση τους δοξολογεί
Ομορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου΄λαχε δεν είδα...

                                         Οδυσσέας Ελύτης




Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Χριστός Ανέστη





"Αναστάσεως ημέρα, και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει, και αλλήλους περιπτυξώμεθα. 

    Είπωμεν, αδελφοί, και τοις μισούσιν ημάς˙
                                
                         Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει, και ούτω βοήσωμεν˙           

                                                Χριστός ανέστη εκ νεκρών,

                                                 θανάτω θάνατον πατήσας,

                                  και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος".

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Καλή Ανάσταση



                                         Εύχομαι αγαπημένοι φίλες και φίλοι μου
                                              να είστε υγιείς, ευτυχισμένοι και
              το ΄Αγιο Φώς της Ανάστασης ας φωτίσει τις ψυχές και τις ζωές όλων μας. 

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ντοματοκεφτέδες

Δεν έχω μπλογκ μαγειρικής ούτε προτίθεμαι να φτιάξω, απλώς αν καμμιά φορά βρώ καμμιά ωραία συνταγή θα σας την προτείνω όπως θα την πρότεινα στη φίλη μου η την συναδέλφισα στη δουλειά στην συχνή ερώτηση . Τι να  μαγειρεψω αύριο??
Πολύ απλά πράγματα θα σας πώ, γιατί για τα δύσκολα υπάρχουν τόσες φίλες στην μπλογκόσφαιρα  που προτείνουν και δίνουν οδηγίες για  καταπληκτικες συνταγές.

Σήμερα πήρα τα εύσημα απο τον άνδρα μου, για ένα απλό φαγάκι,  που θα σας το περιγράψω στη συνέχεια. Εχει σημασία για μένα το μπράβο του άντρα μου γιατί είναι μέγας καλοφαγάς από μάνα νησίώτισα και πατέρα πρόσφυγα.  Τριάντα πέντε τόσα χρόνια με τον καλοφαγά μου, έχω περάσει απο τόσες εξετάσεις που δεν μπορώ να σας περιγράψω. Δεν του αρκεί το μέτριο, θέλει το τέλειο. Και ο γιός μου στα χνάρια του πατέρα του. Αχ νύφη άστον να μαγειρέυει μόνος του.
Σήμερα λοιπόν βρήκα μιά συνταγή απλή, λιτή και νηστίσιμη  για ντοματοκεφτέδες απο την Ρένα της Φτελιάς. Γιά όσες δεν την ξέρετε, η Ρένα είχε ή και έχει άκόμα δεν ξέρω πιά, ένα απο τα καλύτερα εστιατόρια στην Αθήνα, πολυβραβευμένη διεθνώς για την μαγειρική της τέχνη.
Εκανα λοιπόν σήμερα μιά απλή συνταγή για ντοματεκεφτέδες που ήταν ίδιοι σαν αυτούς που μας έκανε τα καλοκαίρια η  Κιμωλιάτισα γιαγιά μου και    τους τρώγαμε σχεδόν απο το τηγάνι.






4 ντομάτες ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες
1 πιπεριά ψιλοκομμένη
1 ματσάκι δυόσμο, λίγη ρίγανη
2 κρεμμύδια ξερά ψιλοκομμένα
1 μελιτζάνα ψιλοκομμένη
1 φλυτζάνι νερό
2 φλυτζάνια αλεύρι
λάδι
αλάτι πιπέρι
Σε μιά λεκάνη βάζω όλα τα υλικά και τα ανακατεύω καλά. Προσθέτω το αλεύρι και το νερό, και τα ανακατεύω καλά ωστε το αλεύρι να πάει παντού. Σε ένα τηγάνι βάζω το λάδι να ζεσταθεί. Παίρνω μιά μιά κουταλιά απο το μίγμα και την τηγανίζω καλά.
Φροντίζω να πάρουν οι ντοματοκεφτέδες ένα ωραίο ξανθοκόκκινο χρώμα. Σερβίρονται ζεστοί αλλά είναι ωραίοι καί κρύοι.
Δεν είμαι καλή στις φωτογραφίες, ΄φωτογραφίζω απο το κινητό μου και δεν είναι πολύ καλιτεχνικές. Το αποτέλεσμα όμως στη γεύση όποιες κάνετε την συνταγή θα σας αποζημειώσει.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

το πρώτο μου βραβειάκι


Χτες το βράδυ μόλις επέστρεψα στο σπίτι, με περίμενε μιά πολύ ευχάριστη έκπληξη.
Η φίλη μου Βέρα μου έστειλε ένα βραβείο. Χάρηκα όπως χαίρονται τα παιδάκια όταν παίρνουν σφραγιδούλα στη σωστή ορθογραφία τους απο τη δασκάλα χιχιχιχιχι.
Σευχαριστώ Βερούλα που με σκέφτηκες. Θέλω όμως και γω με τη σειρά μου να μοιραστώ τη χαρά μου με μερικές αγαπημένες φιλες  απο τα blogs.

την αγαπημένη μου Georgina απο το Προφανώς θα αδυνατίσω, γιατι προσπαθεί σκληρά να αδυνατίσει.
την πολύτεκνη μαμά Νάσια απο το Nasiasblog, για την υπομονή της με τα ζουζούνια της.
και την χρυσοχέρα Mia  απο το mia mia mia για να χαμογελάσει και να ξεχάσει τις δυσκολίες των καιρών μας.


το πρωτο μου βραβείο

σας φιλώ όλες και όλους με αγάπη

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

η κουραση της συνταξιούχας

Η άνοιξη και η καλή μου διάθεση με έκαναν να φανταστώ ότι μπορώ να χορεύω (πάω στον πολιτιστικό και μαθαίνω παραδοσιακούς χορούς) , να γυμνάζομαι, να μαγειρεύω, να φτιάχνω τον κήπο, να κάνω εξωτερικές δουλειές,  να περπατάω δύο χιλιόμετρα την ημέρα λόγω πίεσης που είχα και τώρα δεν έχω (το περπάτημα σπουδαίο φάρμακο για την πίεση)  κλπ
Αμ δε, σήμερα τα έφτυσα. Κατάλαβα ότι ΄το πνεύμα πρόθυμο το σώμα όμως μου υπενθυμίζει την ηλικία μου. Με πονάει η πλάτη, τα πόδια, τα  χέρια, δεν έμεινε και τίποτα σωστό.
Ο αδελφός μου λέει ότι αν μετά τα πενήντα, ένα πρωί ξυπνήσεις και δεν πονάει τίποτα, έχεις πεθάνει και δεν το ξέρεις.χαχαχαχα. Δίκιο έχεις αδελφέ.
Το καλό είναι ότι μόλις ξεκουραστώ καμιά΄ωρίτσα, γίνομαι περδίκι και ξανά απο τα ίδια.
Δεν βάζω μυαλό, γριά που δεν μαθαίνει απο πάθημα, τι περιμένεις.
Τώρα ξεκουράζομαι γιατι πέρασα ένα απίστευτο πρωινό. Αναρωτιέμαι πως γίνεται, όταν δούλευα δεν κουραζόμουνα τόσο. Τώρα που κάθομαι σπίτι, εδώ γελάνε, δεν με φτάνει το εικοσιτετράωρο. Θέλω να τα κάνω και να τα προλάβω όλα. Οπως καταλάβατε χαίρομαι την ζωή της συνταξιούχου και απολαμβάνω την γκρίνια μου.
Καλή μου ξεκούραση, το απόγευμα βέβαια θα βγώ πάλι για καφέ με μιά καλή φίλη απο την δουλειά. Εμαθα ότι τα νέα είναι δυσάρεστα για τους εργαζόμενους στην παλιά μ ου δουλειά και στεναχωρήθηκα. Μειώσεις ωρών εργασίας, μειώσεις μισθών, συμβάσεις εργασίας καινούργιες (όλοι ωρομίσθιοι), υποχρεωτική άδεια άνευ αποδοχών  κλπ υπόψη ότι πρόκειται για μια κερδοφόρα επιχείρηση, απο τις λίγες πανελλαδικά. Να τους πάρει και να τους σηκώσει τους άχρηστους, που μας καταντήσανε. Φτού πάλι γκρινιάζω και δεν το θέλω αλήθεια λέω.
καλό σας απόγευμα


Κυριακή 1 Απριλίου 2012

το αστέρι και η ευχή

αγαπημένη Ευανθία Ρεμπούτσικα
Ελλάδα 1920-1960

καλό μήνα να έχουμε