Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

πάλι θα κάνω απονομή!!!

Τον τελευταίο καιρό δεν προλαβαίνω ούτε να γράψω αλλά ούτε να κάνω τις συνηθισμένες μου βόλτες απο τα αγαπημένα μου μπλογκς για να μάθω τα νέα σας.
Κάτι ψιλοπροβλήματα υγείας δικά μου και συγγενικών μου προσώπων, κάτι ετοιμασίες για τον χειμώνα που έρχεται, ξέρετε εσεις, κατέβασε χειμωνιάτικα, μάζεψε  καλοκαιρινά πάνε οι μέρες μου. Οταν λέω προβλήματα υγείας μην φανταστείτε τίποτε σημαντικό.  Λίγο με πονάνε τα χέρια, λίγο τα πόδια, λίγο από όλα δηλαδή.
Ου γαρ έρχεται μόνο.
 
Ο αδελφός μου λέει ότι αν έχεις περάσει τα πενήντα και κάποιο πρωί ξυπνήσεις και δεν πονάς πουθενά... Τότε έχεις πεθάνει και δεν το ξέρεις.
 
Με πολύ χαρά πήρα αυτές τις μέρες απο την Μαίρη την Αιώνια Γυναίκα  αυτό το όμορφο βραβείο μαζί με την αγάπη της που την εκδηλώνει προς όλους μας με τις υπέροχες ιστορίες που μας χαρίζει.
Μαράκι ευχαριστώ πολύ για το βραβείο.
 
 
 
υπάρχουν βέβαια κανόνες για την παραλαβή του βραβείου και είναι οι παρακάτω.
1) Αναρτούμε το βραβείο στο ιστολόγιό μας
2) Ευχαριστούμε το πρόσωπο που μας το χάρισε
3) Αναφέρουμε 7 τυχαία πράγματα σχετικά με τον εαυτό μας
4) Αναφέρουμε τους κανόνες
5) Χαρίζουμε το Βραβείο σε ακόμα 7 ιστολόγια της επιλογής μας
6) Ενημερώνουμε τα ιστολόγια με ένα σχόλιο για να περάσουν να το παραλάβουν
 
Επαναλαμβάνω λοιπόν τα επτά χαρακτηριστικά μου, τα έχω ξαναγράψει αλλά επειδή δεν άλλαξαν τα επαναλαμβάνω χιχι.
 
1. Εχω περάσει προ πολλού τα πρώτα ήντα. Κορίτσια αν κρατάτε μυστικά να σας πω ακριβώς πόσο είμαι.
2. Ειμαι συνταξιούχος και πολύ το χαίρομαι.
3. Μου αρέσει πολύ η θάλασσα το καλοκαίρι αλλά και το χειμώνα, να ξέρετε αρχίζω τα μπάνια πάντα την Πρωτομαγιά και σταματώ τον Σεπτέμβρη.
4. Μου αρέσει το διάβασμα, τα τάξίδια, το bloging, η μαγειρική (με τη ζαχαροπλαστική δεν τα πάω καλά), μου αρέσει να έχω κόσμο σπίτι, χορεύω παραδοσιακά αλλά και Latin.
5. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια, μένω στην εξοχή κοντά στη θάλασσα με τον άντρα μου και τα σκυλιά μας.
6. Ανησυχώ για την πατρίδα μας, για τα νέα παιδιά που σπουδάζουν, μορφώνονται και είναι άνεργα, ΄στεναχωριέμαι για τις απολύσεις που ακούω καθημερινά να συμβαίνουν σε γνωστούς και φίλους.
7. Θυμώνω με την αδικία, το ψέμα, την κουτοπονηριά, την αγένεια και με τους δήθεν.
 
Και δεύτερο  βραβείο αυτή τη φορά απο την Ολυμπία του Oldthings 
 
Ολυμπία μου ευχαριστώ πολύ.

 
 
και τα δύο βραβεία τα χαρίζω με πολύ αγάπη στα παρακάτω αγαπημένα μου ιστολόγια
1. στη Φιλία http://filiascrafts.blogspot.com/
2. στην Ελένη http://elenartista.blogspot.gr/
3. στο Κατερινάκι http://diamadaki.blogspot.gr/
4.στη Μαριάννα http://latelierdemarieanne.blogspot.gr/
6.στην Ελπίδα http://twoboysandhope.blogspot.gr/
7.στην Παρασκευούλα http://confusedmindblog.blogspot.gr
9. στην Αναστασία http://tourtitsesalliws.blogspot.gr/
10.στο Μαράκι http://mytripssonblog.blogspot.gr/
΄
 



 

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Σας παρακαλώ

Δεν έχω να σας γράψω τίποτα σήμερα παρά μόνο να σας παρακαλέσω να επισκεφτήτε το μπλογκ του Πιγκουίνου και να διαβάσετε με προσοχή την σημερινή του ανάρτηση.
Μας αφορά όλους, οι καιροί είναι δύσκολοι πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα όσα συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας. Φοβάμαι πολύ ότι άν δεν προσέξουμε όλοι μας, θα βρεθούμε μπροστά σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και θα είναι πολύ αργά.
 

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

επάγγελμα: Μαία στην Αγγλία


Στην προηγούμενη ανάρτηση υποσχέθηκα να σας γράψω για τις μαίες στην Αγγλία και χθες το βράδυ στη ΝΕΤ βλέποντας το πρώτο επεισόδιο μιας αγγλικής σειράς που λέγεται midwifes (μαίες) θυμήθηκα αυτά που με θύμωσαν τόσο πολύ κατά τη διάρκεια της παραμονής της νύφης μου σε ένα νοσοκομείο που θεωρείται από τα πολύ καλά οργανωμένα της Αγγλίας.

Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της όλα πήγαιναν ρολόι, οι εξετάσεις, οι επισκέψεις στο νοσοκομείο για να την παρακολουθούν, ο σχολαστικός έλεγχος κάθε 15 μέρες και της μητέρας και των εμβρύων. Ως εδω όλα ήταν στη δικαιοδοσία και την ευθύνη των γιατρών και όλα καλά μέχρι να μπει στο νοσοκομείο για να γεννήσει. Με την είσοδό της στο νοσοκομείο αναλαμβάνουν οι μαίες την κατάσταση στα χέρια τους.

Ο θεσμός, το λειτούργημα της μαίας καλύτερα, υπάρχει στην Αγγλία απο τις αρχές του 19ου αιώνα και λειτουργούσε καλά για τις εποχές που οι γυναίκες γεννούσαν στα σπίτια τους και δεν υπήρχε η δυνατότητα πληρωμής γιατρών και νοσοκομείων. Αλλά σήμερα δυστυχώς οι μαίες δεν λειτουργούν με αυτή τη λογική, έχουν ξεπεράσει ουσιαστικά τη θέση των γιατρών στα μαιευτήρια και υπάρχει μεγάλο θέμα στη ιατρική κοινότητα με το πρόβλημα αυτό.

Και δεν εννοώ μαίες σαν τις δικές μας απόφοιτες ΤΕΙ ή δεν ξέρω τι άλλο. Εννοώ κορίτσια άξεστα και αμόρφωτα τα περισσότερα (φέρτε στο μυαλό σας τα κορίτσια που έρχονται το καλοκαίρι στα νησιά μας και ξεσαλώνουν) που δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο στη ζωή τους και η μόνη εύκολη και ακούραστη λύση ήταν να γίνουν μαίες αντί να γίνουν κάτι λιγότερο αξιοπρεπές για να ζήσουν.
 
Αυτές λοιπόν οι κοπέλες ουσιαστικά κάνουν ότι θέλουν στα μαιευτήρια-νοσοκομεία.

Γιατροί δεν εμφανίζονται πουθενά παρά μόνο στις καισαρικές. Η διαδικασία θέλει τις μαίες αποκλειστικά υπεύθυνες για τις εξετάσεις που χρειάζονται να γίνουν στις λεχώνες και στα μωρά ίκτερος ή αιμορραγία στις μητέρες περισσότερη από το φυσιολογικό κλπ . Δηλαδή το παίζουν και γιατροί. Μια φορά που πέρασε γιατρός και έδωσε εντολή για κάποια εξέταση, η μαία της υπηρεσίας τον αγνόησε και θεώρησε περιττή την συγκεκριμένη εξέταση που εννοείται ότι δεν έγινε ποτέ.

Οι κανονισμοί δεν επιτρέπουν σε κανέναν να μείνει στο νοσοκομείο πέραν του επισκεπτηρίου που δεν καταστρατηγείται σε καμιά περίπτωση και  είναι μία ωρα το πρωί και μία το απόγευμα. Και καλά μέχρι εδώ. Αλλά σκεφτείτε κοπέλα μετά από καισαρική με τα μωρά στο κρεβάτι της πλάι από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκαν, να πρέπει να τα φροντίσει (αλλάξει, ταΐσει κλπ) και να μην έχει κάποιον να τη βοηθήσει. Οι μαίες είναι υποχρεωμένες για αυτού του είδους την βοήθεια αλλά όπως ακριβώς και στα δικά μας νοσοκομεία καμιά νοσοκόμα δεν ασχολείται και σε έχει στο περίμενε. Και μετά στο ημερολόγιο που κρατούν γράφουν ότι προσφέρθηκαν να σε βοηθήσουν αλλά εσύ αρνήθηκες την βοήθειά τους.

Γιατροί μαιευτήρες δεν τολμάνε να σκάσουν μύτη όσο για παιδιάτρους δεν το συζητώ ,δεν γνωρίσαμε κανέναν αφού οι μαίες γνωρίζουν και από παιδιατρική.

Τα μεσημέρια έπρεπε οι λεχώνες να σταθούνε στην ούρα, ναι καλά καταλάβατε στην ουρά, για να σερβιριστούν το φαγητό τους και να το πάνε στο δωμάτιο τους να το φάνε. Δεν θα πω για την ποιότητα του φαγητού τίποτα.

Μου έκανε εντύπωση επίσης πως τα παιδάκια των επισκεπτών πέρναγαν πολύ καλά, παίζοντας κυνηγητό στους διαδρόμους του νοσοκομείου.
 
Ετσι μετά απο αυτά που είδα, δικαιολογώ απόλυτα τις κοπέλες που επιλέγουν να γεννήσουν στα σπίτια τους με τη βοήθεια ΄μαίας επι πληρωμή ή γιατρού και να γλυτώσουν αυτή τη ταλαιπωρία που χαλάει τις όμορφες μέρες χαράς που είναι η γέννηση ενός παιδιού.
 
Και μετά σκέφτομαι τα δικά μας νοσοκομεία που παρόλα τα προβλήματα που υπάρχουν προσφέρουν στις λεχώνες μερικές μέρες ξεκούρασης και ησυχίας μετά απο 9 μήνες δύσκολης ή εύκολης κυοφορίας. Για τα ιδιωτικά μαιευτήρια δεν το συζητώ, τα περισσότερα είναι ξενοδοχεία πέντε αστέρων.
 
 

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Ειμαι κατουρημένη...........


Είμαι κατουρημένη!!!!!!!!!! και ευτυχισμένη  απο την περασμένη βδομάδα που έγινα γιαγιά δυό πανέμορφων αγοριών που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό.

 Μόνο οι γιαγιάδες και οι παπούδες μπορούν να καταλάβουν την ευτυχία και τη χαρά που ήρθε στη ζωή μας, μαζί με τα δύο μικρούτσια ανθρωπάκια. Πήγα λοιπόν για να τα γνωρίσω, να τα αγκαλιάσω και να τα φιλήσω.  Σήμερα το πρωί γύρισα απο το πιο σημαντικό και ευτυχισμένο ταξίδι της ζωής μου και νάμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σας τη χαρά μου.
Ζω την ευτυχία της γιαγιάς που είναι ήρεμη γεμάτη συναισθήματα και αγάπη για τα παιδιά της που την έκαναν τόσο ευτυχισμένη.

Τα παραλειπόμενα για τα νοσοκομεία της Αγγλίας και την απόλυτη εξουσία των μαιών πάνω σε μαμάδες, σε μωρά ακόμα και στους γιατρούς θα σας τα γράψω σε άλλη ανάρτηση.
Κατάλαβα απόλυτα γιατί υπάρχει η τάση, (το έλεγα μόδα) να γεννάνε οι γυναίκες σπίτια τους.

Πάντως να ξέρετε ότι μου λείψατε και λέω απόψε να ξεκινήσω να διαβάσω τα νέα σας γιατί μου φαίνεται ότι έμεινα αρκετά πίσω.
Τον άλλο μήνα που θα πάω πάλι, αυτή τη φορά για πολύ καιρό, θα πάρω μαζί μου και το λαπτοπ μου και δεν θα χαθούμε.
Στην προηγούμενη μου ανάρτηση βρήκα πολλά σχόλια που δεν απάντησα. Σας ζητώ συγνώμη και ελπίζω να με δικαιολογήσετε.
Τσίμπισα και ένα βραβειάκι απο την καινούργια μου φίλη Μάρσια απο το Art of memories νάτο



 Για να πάρω όμως αυτό το βραβείο υπάρχουν κάποιοι κανόνες. Οι κανόνες όπως τους αντέγραψα είναι:
1.Να δημιουργήσετε link για το blog από το οποίο
παραλάβατε το βραβείο αυτό.
2.Να το τοποθετήσετε το βραβείο στο post σας
3. Να δώσετε με την σειρά σας το βραβείο αυτό σε 5
blogs με λιγότερο από 200 followers
4. Να ειδοποιήσετε τα 5 blogs που επιλέξατε για το βραβείο.

Οι φίλες που επέλεξα να δώσω αυτό το βραβείο είναι:
Η Θώμη απο το
http://thomisworld.blogspot.gr/
Η Μαρία απο το
http://mytripssonblog.blogspot.gr/
Η Εφη απο το
http://creationspalette.blogspot.gr/
Η Ολυμπία απο το
http://memorieswitholdthings.blogspot.gr/
Η Νάσια απο το
http://nasiasblog2012.blogspot.gr/